nergens een plek.
van huis naar huis.
nergens een plek.
nergens een thuis.
ook nu moet ik hier weer gaan.
het is als lopen zonder doel.
als benen zonder te staan.
als huilen zonder tranen.
als lachen zonder geluk.
als leven zonder leven.
want het meine gaat steeds stuk!
ik wil hulp dat is alles wat ik roep.
hulp hulp hulp!
is alles wat ik nodig heb.
en alles wat ik zoek.
ach ja woorden zeggen alles...
maar pleas ...laat de hulp n daad worden
Reacties op dit gedicht
| miek91: | Woensdag, januari 02, 2008 16:20 |
| Meid ik hoop dat je maandag goed bericht krijgt dat je wat dichter bij me in de buurt samen komen we er uit xx m |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Am92 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||