Omdat ik van je hou.
Ik weet precies hoe je je voelt,
Want zo voel ik me ook.
Als alle liefde is verdwenen,
Zomaar opgegaan in rook.
Ik weet ook wat je nu denkt,
En hoe onzeker je nu bent.
Omdat ik één van de weinige ben,
Die jou ooit echt heeft gekend.
Ik weet dat jij nu niet weet,
Wat je nu precies moet doen.
Want dit heb je nog nooit gekent,
Dit is heel anders, dan toen.
En ik wéét dat ik sorry moet zeggen,
Dat ik gewoon met je moet praten.
Maar ik ben zo ontzettend bang,
Dat je me opeens gaat haten.
Ik weet ook dat het mijn schuld is,
Dat het dom was dat ik je verliet.
En ik wíl wel dat het goedkomt,
Maar sorry zeggen, dat kan ik niet.
Want zo voel ik me ook.
Als alle liefde is verdwenen,
Zomaar opgegaan in rook.
Ik weet ook wat je nu denkt,
En hoe onzeker je nu bent.
Omdat ik één van de weinige ben,
Die jou ooit echt heeft gekend.
Ik weet dat jij nu niet weet,
Wat je nu precies moet doen.
Want dit heb je nog nooit gekent,
Dit is heel anders, dan toen.
En ik wéét dat ik sorry moet zeggen,
Dat ik gewoon met je moet praten.
Maar ik ben zo ontzettend bang,
Dat je me opeens gaat haten.
Ik weet ook dat het mijn schuld is,
Dat het dom was dat ik je verliet.
En ik wíl wel dat het goedkomt,
Maar sorry zeggen, dat kan ik niet.
Reacties op dit gedicht
| Brilsmurf(K): | Zaterdag, januari 05, 2008 21:06 |
| Wow.. mooi verwoord! echt.. precies opgeschreven hoe het is, eigenlijk. Sterkte mop, en ik ben der voor je! (K) Kus! (L) Houvanjou. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *blaCk_girl* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||