mijn lichaam is zo koud
lig in het veld van vele dromen
groene weiland van toen
tranen komen maar niet
voorbij is mijn hopen
dankzij het dromen hier
wolken verdwijnen af en toe
zie weer miljarden sterren stralen
maar waarom zie ik jou niet meer
warme gedachten worden kouder
het is verdwenen en het doet me zeer
jij wil wel datgene wat ik liever niet wil
langzaam toveren wolken de lichtgevende sterren weg
poederwolken gevuld met kleine sneeuwvlokken
die op mijn gezicht vallen
en veranderen in zoete tranen
want ik mis je zoals ik je had
niet zoals je nu bent
of mij wilt