Soms, opeens
Soms, opeens,
merk je dat het niet meer hoeft
dat je geen zin meer hebt
in dit alles
en dat je het even moet laten liggen
als je zou willen
zou je dan naar buiten rennen
het liefst zonder jas
om de kou te voelen, de pijn
om hard te schreeuwen,
zo hard je kan, om daarna
je stem te verliezen
en het niet meer te gaan zoeken
dansen wil je niet meer
springen van vreugde, kost teveel moeite
alleen maar zitten, rusten
van al wat je hebt gedaan
in dat ene kleine uurtje
maar je bent toch kapot
zo voel ik me nu, op dit moment
ik heb geen zin meer,
maar ik merk dat het wel moet
ooit zal ik eraan verder moeten werken
maar nu,
rust.