Barstend
Het geluk glippend door de vingers
sta ik met mijn handen in de lucht
angstvoelend
slaak ik een diepe zucht
Buigend door mijn knieeen
op de grond
Barstend als een dorre tak
niet meer herrinnerend hoe ik stevig stond
stil schreeuwend van verdriet
schreeuwend om alles en om niets
waarom begrijp ik het niet?