Iemand verliezen doet pijn.
Of die persoon leeft of dood is.
Het zijn twee verschillende soorten pijn.
Je kan ze niet vergelijken.
Trouwens, personen en de banden die er mee hebt zijn uniek.
Ik heb een vriend verloren nadat hij is aangereden en vervolgens stierf.
Ik kende hem maar 1 maand en ik denk nog elke dag aan hem.
Nu heb ik een tweede vriend verloren
door mijn eigen stomme schuld.
Hij geloofde in mij, in wat we samen hadden.
De herinneringen doen zo'n pijn als je weet
dat er geen meer bijkomen van ons.
En toch is die pijn een beetje anders.
Het is een mengeling van herinneringen, hoop, angst,
twijfels met een snufje haat.
En die haat is als een kanker,
het vreet je helemaal kapot.