Je moet zo luid de toon niet aanslaan
Omdat ik jou zou kunnen verstaan
Een half woordje is meer dan genoeg
Zelfs al kom ik nog zat uit de kroeg
Want waarom ben ik er heen gegaan
Omdat jij kakelde als een haan
En er mij eigenlijk naar toe joeg
Terwijl ik slechts om wat stilte vroeg
Weet dat ik om jou echt ben begaan
Soms met ener lach soms met een traan
Dit van s’avonds laat tot s’morgens vroeg
Met de nachtploeg als met de dag ploeg
Daarom kom ik nu met bloemen aan
Om hier liefdevol verder te gaan
Hopend zonder ook maar ene wroeg
Dat je eens zien mag hoeveel ik zwoeg