Het hemelgewelf
Ik dacht zo bij mezelf
Ik verdwijn in het hemelgewelf
Daar wordt alles licht
En krijg ik meer doorzicht
In de wereld zo grauw
Onder een hemel van azuurblauw
Ik denk nu bij mezelf
Geen hemelgewelf
Verlicht de pijn van het onrecht
Het verkrachten van het mensenrecht
Het vernietigen van de natuur
Onder een hemel van blauw azuur
Onder een hemel van blauw azuur
Temidden van artillerievuur
Sterven miljoenen kinderen
Bommen doen de aardbol zinderen
Kogels flitsen als bliksemvuur
Onder een hemel van blauw azuur
Reacties op dit gedicht
| red one: | Zondag, januari 06, 2008 10:57 |
| ja het is afschuwelijk maar je verstoppen daarboven helpt ook niets hé, de vraag is: wat zou jij eraan willen veranderen en hoe? Wel mooi geschreven dit. Groet red one |
|
Over dit gedicht
| Auteur: JeVri | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||