laat me leven
Dwalend door de gangen
Van verbannen ideeën, weggestopt
In de schaduw van mijn ziel
reik ik je
mijn laatste beetje hoop
Vergooi het niet
Maar koester het
En vind de toegang
Tot mijn gesloten hart
Ontneem de last
Van mijn schouders
Breek de muren
Van mijn kou
Laat me weer
van morgen houden
en schenk mij voor altijd
jouw lieve lach
geschreven met: Kim en Tara
twee goede vriendinnen
Reacties op dit gedicht
| Meijeringen: | Woensdag, maart 26, 2008 13:43 |
| ...mooi, heel genietbaar.. grtjs Meijeringen |
|
| xCatharina: | Donderdag, februari 07, 2008 20:36 |
| Mooi! Toch verbetering in het schrijven! Schrijf eens wat meer!:D LIEFS, Catharina |
|
| nonalissa: | Donderdag, januari 24, 2008 14:35 |
| je leeft pas wanneer je weet wat het leven van je wilt, echt mooi geschreven anne liefs larissa |
|
| tineke ebing: | Zondag, januari 06, 2008 16:36 |
| volgens mij moet je zelf die muren afbreken lieve schat, daar kom je echt verder mee, durven gewoon doen, lieve groet en inspirerend positief 2008 tineke ebing | |
Over dit gedicht
| Auteur: dixxie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||