Hebzucht
Hebzucht
Dit land, bedolven door de mens
die in verlangen steeds harder rent
naar meer en meer en waar de
put allang geen bodem kent
Ontwaart, pas aan zijn end
verweesd en uitgeput, zijn naaste
die hij tenslotte pas daar herkent
en met dien, zijn eigen falen kent.
© sjoerd haxe
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sjoerd haxe | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||