verlaten
Ik deed mijn ogen dicht,
en sloeg mijn armen om je heen.
Plotseling gingen mijn ogen open,
en stond ik alleen.
Je liep zomaar weg,
zonder om te kijken.
Geen woord heb je meer gezegd,
wou je het allemaal ontwijken?
Er was een traan,
een traan over mijn wang.
Van verdriet,
Ik dacht, ik wist..'ik ben bang.'
Het is geen probleem,
dat je me hebt verlaten.
Maar weet wel dat ik je mis,
kon je echt niet praten?..
..of durfde je niet."
en sloeg mijn armen om je heen.
Plotseling gingen mijn ogen open,
en stond ik alleen.
Je liep zomaar weg,
zonder om te kijken.
Geen woord heb je meer gezegd,
wou je het allemaal ontwijken?
Er was een traan,
een traan over mijn wang.
Van verdriet,
Ik dacht, ik wist..'ik ben bang.'
Het is geen probleem,
dat je me hebt verlaten.
Maar weet wel dat ik je mis,
kon je echt niet praten?..
..of durfde je niet."
Reacties op dit gedicht
| 0o-evita-o0: | Donderdag, juni 10, 2010 13:27 |
| herken het terug! erg mooi geschreven! | |
| fehluna: | Maandag, januari 07, 2008 16:03 |
| ik maak nu een beetje hetzelfde mee ik herken mezelf hierin! liefs luna |
|
| Sanne =): | Maandag, januari 07, 2008 15:25 |
| Jammer dat het zo moet eindigen.. Mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: **siorac | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||