Verloren liefde
Reizen overdag, of is het in de nacht
Het is nu half acht in de avond
Misschien is het ook wel ochtend
Ik zie niet wat je nog van me verwacht
Het water stroomt me uit de ogen
Heeft mijn al beperkte zicht ontnomen
Het zat er al een tijdje aan te komen
Maar daar sta jij weer zo onbewogen
Nog steeds zie jij niet wat ik verlang
De tranen kwamen tussen ons te staan
Tenminste dat is wat ik wil verstaan
Want mijn gevoel had geen belang
Een ander is nu op mijn pad gekomen
En ik ken nu een liefde als geen één
Doch blijf ik denken aan voorheen
Ook al verdwenen onze toekomstdromen
Ik heb je echt wel graag gezien
En uit mijn hart ben je niet verdwenen
Soms lig ik ’s avonds nog te wenen
Maar dat heb jij nog nooit gezien
Het is nu tijd voor het grote afscheid
Ik geef je je leven terug in eigen handen
En hoop dat je ooit terug goed zal landen
En vergeef je je eigenzinnigheid
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Maandag, januari 07, 2008 21:21 |
| Als dit niet rakend is, het verleden loslaten en opnieuw beginnen om weer te kunnen groeien. En de fijne momenten in herinneringen bewaren, mooi afscheidsgedicht. Liefs van Marousia | |
Over dit gedicht
| Auteur: Freyer | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||