Verboden dingen
Ja meisje,
buiten in de regen is tijd om te huilen,
’s avonds laat als niemand je hoort om te praten
en in je eentje om te snijden.
Ja, je mag het proberen te vermijden,
ervoor weg te rennen, zo ver als je kunt.
Ja toe maar, je mag best huilen,
je mag best verdrietig zijn
en alle dingen doen die niet mogen,
zolang niemand het maar ziet...
buiten in de regen is tijd om te huilen,
’s avonds laat als niemand je hoort om te praten
en in je eentje om te snijden.
Ja, je mag het proberen te vermijden,
ervoor weg te rennen, zo ver als je kunt.
Ja toe maar, je mag best huilen,
je mag best verdrietig zijn
en alle dingen doen die niet mogen,
zolang niemand het maar ziet...
Reacties op dit gedicht
| traankoe: | Donderdag, januari 10, 2008 20:36 |
| erg mooi.. en herkenbaar.. Mooi geschreven! |
|
| tweety-ysje: | Dinsdag, januari 08, 2008 12:08 |
| ook al denk je dat niemand het ziet men ziet meer dan je denk of wil besefffen hoor! sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Lucine* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||