kom terug
ik kan niet dichten
ik kan geen gedichten schrijven
wat er nu in me omgaat
kan ik niet eens zeggen
ik vertrouwde haar
zij was alles voor mij
vanaf die avond
even voor twaalven
lieten we elkeaar niet meer los
wat was dat toch zalig
nu is ze weg
voorgoed
en ik blijf alleen
ik vind geen woorden
ik hoop dat zij snel zal zien
zij is mijn ster daarboven
zij zou alles mogen
aub breng haar terug
ik heb haar nodig
Reacties op dit gedicht
| nadientje: | Maandag, december 09, 2002 21:20 |
| ik weet wat je doormaakt. het is een verschrikkelijk gevoel. ik maak momenteel net hetzelfde mee met mijn beste vriendin.Ik heb het er ook moeilijk mee maar vergeet ook niet even aan jezelf te denken. En vergeet ook niet dat er altijd de hoop blijft bestaan dat op een dag hun ogen zullen opengaan. En misschien staat ze dan weer voor je deur,misschien. veel sterkte en een heel mooi gedicht dolfijntje je mag me altijd mailen als je wilt |
|
| els : | Donderdag, maart 07, 2002 18:58 |
| hey "don't know", het is verschrikkelijk als zoiets gebeurt en ik hoop voor jou dat ze terug komt. Als dat niet zo is, probeer dan gewoon de fijne herinneringen te bewaren. veel sterkte eppi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: don't know | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||