Jaren had hij moeten vechten
tegen alle onrecht in het leven
niemand die hem hoorde
braaf ging hij al als kind naar de kerk
was trots om misdienaar te zijn
ook al was de inhoud van de mis
hem niet echt duidelijk geweest
het was ook nog een kind.

Thuis speelde hij met zijn altaar
een pastoor met liefde voor de Heer
de hostie een simpel pepermuntje
voldoende om de kinderen te stimuleren
en braaf te zitten tijdens de speelgoed mis
het was een echte huis van God
zonder computerspelen of dvd
de liefde was zijn overtuiging.

De Heer kon het wel waarderen
keek vanaf Zijn wolk altijd mee
maar de pijn van de jongen bleef bestaan
ondanks de Heer zijn zegen had gegeven
lichamelijk takelde de jongen af
en psychisch was hij een wrak
door onbegrepen mensen
die de liefde niet meer wilde zien.

De tijden zijn vervlogen
het altaartje is hem ontnomen
inmiddels is de jongen nu een man
hunkerend naar dat altaartje van weleer
inzichten zijn hersteld en vecht niet meer
door zijn liefde te delen
overwon hij zelf zijn problemen
het leven heeft hem kracht gegeven.

De Heer voelde zich schuldig
Hij had geen hulp kunnen geven
zelfs de Heer kan tranen maken
toen de man alleen de bossen in ging
en hij neerviel op een bospad
zijn hart niet meer klopte
zag Hij dat de strijd oneerlijk was
deze man was nog niet klaar voor de dood.

De Heer kwam van zijn wolk naar beneden
als een onzichtbare verschijning
Hij nam plaats in de man die altijd vocht
zijn hart begon weer te leven
de Heer zichtbaar opgelucht van Zijn daad
deelde zichzelf in stukjes
nestelde zich in het leven van de man
nooit zou Hij de man nog verlaten.