Leven met angst
Leven met angst
Angsten komen naar boven
Onzekere gevoelens die ik verborgen hou voor jou
Een slopende ziekte waardoor we je verliezen
Een leven zonder de papa van wie ik hou
Het is een toekomst waar we niet voor kiezen
Eén met leegte en vol met pijn
Waarom moet dit ons nou overkomen?
Hoe kunnen ze nou zeggen dat je
langzaam aan verdwijnt
Ik zie de angst en boosheid liggen in je ogen
De angst voor wat er komen gaat
Je bent alleen niet boos op de ziekte,
maar boos dat je hierdoor ons verlaat
Lieve papa ik ben er voor je
Je dochter
Angsten komen naar boven
Onzekere gevoelens die ik verborgen hou voor jou
Een slopende ziekte waardoor we je verliezen
Een leven zonder de papa van wie ik hou
Het is een toekomst waar we niet voor kiezen
Eén met leegte en vol met pijn
Waarom moet dit ons nou overkomen?
Hoe kunnen ze nou zeggen dat je
langzaam aan verdwijnt
Ik zie de angst en boosheid liggen in je ogen
De angst voor wat er komen gaat
Je bent alleen niet boos op de ziekte,
maar boos dat je hierdoor ons verlaat
Lieve papa ik ben er voor je
Je dochter
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Dinsdag, april 30, 2002 09:27 |
| Je doet het goed zo lieverd. Mooi geschreven, Chantal. Liefs Jet |
|
| togram: | Donderdag, maart 07, 2002 20:48 |
| 'k Leef met jullie mee heel veel sterkte. gr Margot |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ChantalW | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||