Liefde is...
van de ene kant zo mooi zo fijn,
maar van de andere kant zoveel pijn.
vlinders in je buik, sterretjes in je ogen,
maar is het opeens over voel je je verloren.
zoon gemis, zo leeg je hart verscheurt,
en dan denk je was het maar nooit gebeurt.
zo zit ik hier nu vol verdriet,
maar vergeten, nee dat kan ik je niet.
toen jij het heel moeilijk had stond ik heel de tijd voor je klaar,
ik hete mij welkom en schudde jou uitgestoken hand als gebaar.
helemaal gaf je je op dat moment,
nee je was niet meer zoon stoere vent.
heel de nacht en dag zij en zij,
en jij was toen zo blij met mij.
ik voelde me op sommige momenten na zo gelukkig bij jou,
en hoopte dat dat lang zo blijven zou.
passievol was je ontvangst en afschijt naar mij,
dan was ik weer helemaal blij.
een intense zoen als ik kwam en ging,
damn wat ben jij een lekker ding.
iedereen bemoeide zich met jou en mij,
maar ik bleef trouw elk weekend aan je zij.
ik maakte het uit met mijn vriend voor jou,
de dag die hij... *en ik* nooit vergeten zou.
de eerste dag op booch toen ik je zag dacht ik wauw,
ik keek naar mn vriend en denk wat doe ik in godsnaam met jou.
ik probeerde je snel wat in je oor te fluisteren die dag,
zonder dat mijn vriend anderhalve meter verderop het zag.
uiteindelijk ging jij naar binnen om te dansen,
en toen zag ik eindelijk mijn kansen.
ik liep naar binnen en zag je daar op de dansvloer staan,
helemaal uit je dak aan het gaan.
ik liep naar je toe en pakte je vast,
je keek me aan heel verrast.
ik zei tegen jou toen wat ik van je vond,
toen jij daar met mij op de dansvloer stond.
jij vond het zelfde van mij en wilde dansen,
terwijl we wat stonden te sjansen.
maar helaas ik moest gaan,
en lied je daar weer in je eentje staan.
jij was bevriend met twee vrienden van mij,
en ik dacht volgende keer ben je van mij.
het zat nooit heel goed met mij en mijn vriend,
en ik had wel wat beters berdient.
hij was heel stil en onzeker maar opzich wel lief,
maar niet mij grote hartedief.
doordat hij ziekelijk jaloers en bezitterig was,
was dat het geen dat mij de doorslag gaf.
ik loog tegen mijn vriend,
al had hij dat nou ook weer niet verdient.
maar meenemen was ook geen optie meer,
ookal deed het me ergens ook wel zeer.
ik keek naar de deur in de hoop dat je komen zou,
ik kon aan niks anders meer denken dan aan jou.
je liep naar me toe en pakte me vast,
riep een vriend en lied mij achter met die gast.
uiteindelijk zag ik je weer staan,
en ben na mn bier naar je toe gegaan.
daar stonden we dan in de kroeg,
en vroeg waar dat net op sloeg.
je hielt me vast en keek me aan,
na veel gezeur ben ik toen toch met je mee gegaan.
je moest even wat drinken halen,
en je was het al aant betalen.
toen kwamen 2 jongens naar me toe,
jee dat was een heel gedoe.
"ik heb een vriend" en wees naar jou,
in de hoop dat dat helpen zou.
toen kwam jij er gelukkig bij,
en zei: ey ze is van mij.
geen zin in ruzie dus we liepen weg,
wat was ik blij dat je bij mij was zeg.
je was kunstenaar en liet me je werken zien,
het meeste was ook nog goed bovendien.
uiteindelijk hadden we de nacht van ons leven,
toen gingen we slapen om een uutje of zeven.
en ben ik tot maandag morge bij je gebleven.
onze tijden samen zijn en waren altijd top,
daar kan niets of niemand meer tegenop.
soms loop je met iemand in de hei,
net zoals je dit deed met mij.
weet je nog wat je daarover zei?
dat overkwam je niet bij mij...
het kon toen maar niet te lang duren,
zelfs niet tussen 4 muren.
we keken films en bleef bij je eten,
en hebben tot 5 uur op je bed gezeten.
toen was het tijd om te gaan slapen,
want jij was al een hele tijd aan het gapen.
de dag erna tekende we wat,
het was zo fijn dat jij en ik de tijd vergat.
toen liep je een stuk met me mee naar de bus,
en gaf je me midden op de weg een kus.
leuk vond je het niet dat ik ging,
dat was de laatste blik die ik toen duidelijk ving.
dubbelzinnig praten is wat je doet,
en doe je iets dan doe je het goed.
ik weet je hebt problemen genoeg,
en dus veel werk aan jezelf voor de boeg.
Maar ik wil er voor je zijn,
ookal doet het mij soms heel veel pijn.
als je gevoel je te veel word duw je me keihard weg,
het zijn misschien maar worden maar dat doet ook pijn zeg.
in het begin deed dit me pijn,
naderhand dacht ik het zal wel goed zijn.
wetende dat je dit doet door je verleden,
was ik er niet bang voor nu in het heden.
Zodra je me erna weer spreekt of ziet,
dan kruip je bij me trug en heb je verdriet.
Ik wil met je lachen en met je huilen,
en je weet dat je altijd bij mij kunt schuilen.
Ik zag in het begin al door je muur heen,
en dat wis jij ook toen ik in je leven verscheen.
Het is angstaanjagend maar ook heel fijn,
en zal er dan ook altijd voor je zijn.
sins kort woon je in maastricht smstje je mij,
dat maakte me alles behalve blij.
het is maar een half uur hier vandaan,
maar het voelt alsof je zit op de maan.
ondanks dat ik je de laatste tijd weiniger zag,
mis ik je nu nog erger dan welke andere dag.
maar weet wat je ook zegt of doet
ik ben er, met voor en tegenspoet
al wacht ik uren in de kou,
dan nog zeg ik: ik hou van jou.
en geloof me dit zeg ik niet snel,
je bent de eerste, je gelooft me wel.
tot snel!