de man die levend gekookt werd
de wiskundeles was bezig
en de lerares was weer hevig
tekeer aan het gaan
tegen iemand die niets had misdaan
mevrouw leroi was achterdochtig
het gerucht deed de ronde dat ze haar dochter
ooit betrapt had met haar vriend
waarop ze haar eigen kind
opsloot in de kast
waardoor ze helemaal vast
zat
en daarna had
mevrouw leroi zitten huilen
waarbij haar vriend zei dat hij haar al lang had willen ruilen
met haar kind
dit maakte mevrouw leroi alleen maar slechter gezind
ze sloeg haar vriend bewusteloos met de koffiezet
en kookte hem nadien in een ketel vet
ook haar dochter was na die dag verdwenen
waarschijnlijk nam ze snel de benen
men fluisterde het door stil als de lucht
zo verspreidde men dat gerucht
bijgevolg was mevrouw leroi
dus met reden paranoia
ze had enige tijd gezeten
een jaar twee jaar dat kon men niet weten
maar het was steeds dezelfde plaat
die gespeeld werd als ze kwaad
geworden was op een student van haar
wou men in het openbaar
zijn want daar was men pas veilig
voor haar want ze was niet heilig
op een zekere schooldag
begon mevrouw leroi de les met een lach
men vreesde haar grijns
want die was meestal wat geveinsd
het begon al snel verkeerd te gaan
ze brulde de les is voorlopig gedaan
vraag me niet hoe dat komt
maar de wiskundeles is hervormd
daarna haalde ze een jachtgeweer uit haar tas
iedereen begreep de problemen begonnen pas
er klonk opeens gehuil en veel gegil
maar het werd snel alweer even stil
toen mevrouw leroi de loop tegen haar hoofd zette
en niemand haar nog kon beletten
om de trekker over te halen
op ieders gezicht stonden tranen
ze had een stuk van haar hoofd geschoten
en vuurde nogmaals om het gat te vergroten
waardoor weer een stuk van haar hoofdinhoud verspreid
werd over het groengele tapijt
maar jammer genoeg voor haar leefde ze nog altijd
terwijl zij nog bij bewustzijn was
kroop ze over de grond van de klas
iedereen op school kwam af op het kabaal
de aanwezige studenten verlieten huilend het lokaal
toen de ziekenwagen even later arriveerde
was mevrouw leroi al overleden
en de lerares was weer hevig
tekeer aan het gaan
tegen iemand die niets had misdaan
mevrouw leroi was achterdochtig
het gerucht deed de ronde dat ze haar dochter
ooit betrapt had met haar vriend
waarop ze haar eigen kind
opsloot in de kast
waardoor ze helemaal vast
zat
en daarna had
mevrouw leroi zitten huilen
waarbij haar vriend zei dat hij haar al lang had willen ruilen
met haar kind
dit maakte mevrouw leroi alleen maar slechter gezind
ze sloeg haar vriend bewusteloos met de koffiezet
en kookte hem nadien in een ketel vet
ook haar dochter was na die dag verdwenen
waarschijnlijk nam ze snel de benen
men fluisterde het door stil als de lucht
zo verspreidde men dat gerucht
bijgevolg was mevrouw leroi
dus met reden paranoia
ze had enige tijd gezeten
een jaar twee jaar dat kon men niet weten
maar het was steeds dezelfde plaat
die gespeeld werd als ze kwaad
geworden was op een student van haar
wou men in het openbaar
zijn want daar was men pas veilig
voor haar want ze was niet heilig
op een zekere schooldag
begon mevrouw leroi de les met een lach
men vreesde haar grijns
want die was meestal wat geveinsd
het begon al snel verkeerd te gaan
ze brulde de les is voorlopig gedaan
vraag me niet hoe dat komt
maar de wiskundeles is hervormd
daarna haalde ze een jachtgeweer uit haar tas
iedereen begreep de problemen begonnen pas
er klonk opeens gehuil en veel gegil
maar het werd snel alweer even stil
toen mevrouw leroi de loop tegen haar hoofd zette
en niemand haar nog kon beletten
om de trekker over te halen
op ieders gezicht stonden tranen
ze had een stuk van haar hoofd geschoten
en vuurde nogmaals om het gat te vergroten
waardoor weer een stuk van haar hoofdinhoud verspreid
werd over het groengele tapijt
maar jammer genoeg voor haar leefde ze nog altijd
terwijl zij nog bij bewustzijn was
kroop ze over de grond van de klas
iedereen op school kwam af op het kabaal
de aanwezige studenten verlieten huilend het lokaal
toen de ziekenwagen even later arriveerde
was mevrouw leroi al overleden
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Donderdag, januari 10, 2008 20:47 |
| Dit is wel een beetje heel erg heftig, maar je blijft boeien. Liefs van Marousia | |
| Nummer 127: | Donderdag, januari 10, 2008 19:25 |
| maya ik heb vandaag een slechte dag ieder die zich daardoor slecht voelt mag het me gerust zeggen maar jij overdrijft een beetje veel desalniettemin hoop ik dat je je morgen beter voelt dan nu groetjes Nummer 127 |
|
| MayadeBij*: | Donderdag, januari 10, 2008 19:21 |
| ´ik heb ook eens zo´n opstel ingediend´ op de mavo zeker. en dat doe je nog steeds (een twaalfjarige had een ferme klap van mij gekregen. JIJ KUNT BETER DAN DIT) echter; ik heb je allang afgedaan als hopeloos geval (jij?) niet andere mensen in de hoek zetten als je het zèlf overduidelijk niet beter kan. HOOOOOOOOOOOO. | |
| MayadeBij*: | Donderdag, januari 10, 2008 19:19 |
| ik heb onder m´n eigen tekst al op je reactie gereageerd.. maar moet me van het hart dat ik je inderdaad nooit lees (ik vind het niet de moeite waard namelijk) jou overtuigen?! ´waar haal je het lef vandaan´ ´en wat beweegt je om zo arrogant te doen´ ´waar baseer je dat verondersteld talent van jezelf op´ (dit soort sheit?!) KLAAR MEE. | |
| libel: | Donderdag, januari 10, 2008 19:07 |
| Heb een paar jaar geleden iemand echt op een verschrikkelijke manier neergestoken zien worden en kan je vertellen dat je daar niet vrolijk van wordt... Ik weet, dat is niet jouw ding maar het mijne:) |
|
| Windwhisper: | Donderdag, januari 10, 2008 12:17 |
| Heftig dit nou had ze zich zelf beter mee kunnen koken jeetje wat een drama in drie bedrijven Applaus voor je thrillerige fantasy ga zo door en eens word ik een fan van horrorfilms , ik zie de humor of beter gezegd de satire ervan in Kusje Cobie niet schieten |
|
| Windwhisper: | Donderdag, januari 10, 2008 12:13 |
| eerste reactie bij de titel alleen...ik zie ineens een kookpot en een blonde kop er boven uit, maar ja nu ga ik lezen ben alweer reuze benieuwd | |
| sunset: | Donderdag, januari 10, 2008 11:25 |
| Ik lees je. Maar blijf er moeite mee hebben met wat je nu eigenlijk wilt overbrengen. Is het een verhaal van in je omgeving, een verwijzing naar het zinloze gewelddaige wat nu op de scholen (jammer genoeg regelmatig) gebeurt ... Ik weet het niet. En dat intrigeert me. Groetjes, sunset |
|
| remie: | Donderdag, januari 10, 2008 10:25 |
| jasses wat ben je eng, kom eens met wat vrolijkers..liefs remie | |
| Yellow: | Donderdag, januari 10, 2008 10:04 |
| niet bedoeld als negatieve reactie, groetjes, Y. |
|
| Yellow: | Donderdag, januari 10, 2008 10:03 |
| pffff, wat moet ik hier op zeggen? Een lerares die gezeten heeft, dan hebben ze haar cv toch niet goed gelezen. Met haar eigen dochter, ja komt ook wel voor. Ik vind het niet slecht hoor nummer 127 maar een beetje zwaar op de maag. zelfmoord zo voor de klas, denkend aan die student die er nogal veel neerschoot, dan vind ik het een beetje goedkoop om daar op die manier een verhaal rond te breien. Dat is natuurlijk mijn persoonlijk gevoel en is niet be |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nummer 127 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||