nog eens
nog eens
de dood de mooiste van alle mogelijk heden
laat ook vanacht opzich wachten
al licht het koele mes teen zijn pols
zijn vlees lijkt van ijser
al heeft hij de afschijtbrief
geschrefen waar in hij vraagt
om begrip niet om compasie
morgen vroeg wort hij gewoon weer wakker
slaat de dekkens van zich af
scheurt de brief tot kleine stukjes
legt de mes in de la en komt er nooit meer
in die menier aan
de dood de mooiste van alle mogelijk heden
laat ook vanacht opzich wachten
al licht het koele mes teen zijn pols
zijn vlees lijkt van ijser
al heeft hij de afschijtbrief
geschrefen waar in hij vraagt
om begrip niet om compasie
morgen vroeg wort hij gewoon weer wakker
slaat de dekkens van zich af
scheurt de brief tot kleine stukjes
legt de mes in de la en komt er nooit meer
in die menier aan
Reacties op dit gedicht
| Flynel: | Woensdag, mei 27, 2009 23:59 |
| Die vind ik nog het mooist .. | |
| Yellow: | Donderdag, januari 10, 2008 15:49 |
| Ik las ook je vorig gedicht, het schrijven en gevoel is niet slecht, volg gewoon mijn raad en zet het eerst in een doument met spellingscontrole, groet, Y. |
|
| Yellow: | Donderdag, januari 10, 2008 15:47 |
| Is dat nu speciaal zo geschreven? Anders raad ik u aan om het toch eerst eens in een word-document te zetten met een goede spellingscontrole. groet, Y. |
|
| lexx: | Donderdag, januari 10, 2008 11:00 |
| :) heerlijk! | |
Over dit gedicht
| Auteur: predence | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 10 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||