Flip 11
Haar vader, -ze slikt nu even-
zout verwisselt bittere smaak
stap naar hem bleek wat groot
voor beentjes in de minilaars
Werken, eten, slapen, werken
dat is als Flip haar ogen sluit
gezin van steeds grotere getalen
moest gevoed en daarmee uit
Reacties op dit gedicht
| Nummer 127: | Vrijdag, januari 11, 2008 10:50 |
| ok weer een facet extra van flip is flip nu menselijk of niet alles is mogelijk in een gedicht Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||