Waarom bestaat er geen leven zonder zorgen
Waarom ben ik zo bang voor morgen
Hoeveel kan ik nog verdragen
Hoe lang duurt het nog om mijn hard door midden te zagen
Mijn armen 1 groot doolhof
Van de ellende die ik aantrof
Mijn leven is door iedereen vergeten
Als ze ooit al over mij hebben in gezeten
Waarom kan ik er geen eind aan maken
Maar het mes probeerd wel dieper te raken
Bloeddruppels zijn mijn tranen
Die zich een weg naar buiten banen
Ooit komt de dag
Dat ik de dood in mijn ogen zag
Treur dan niet
Dan ben ik verlost van mijn pijn en verdriet