Weer heb ik iemand verloren,
weer zat ik ff vastgevroren.
Dit is al de zoveelste die ik verlies,
het is niet dat ik ervoor kies.
Maar het kan niet anders ook al zal ik willen,
weer iemand die ze van bed tillen.
Dit is al de zoveelste...dit zeg ik terwijl mijn tranen steeds harder stromen,
want ik weet dat er nog veel meer zullen komen.
Het hoort erbij wordt er dan gezegd,
maar al 3 in 2 weken die het loodje hebben gelegd!
Dat is toch niet normaal?
ik weet het je dierbaren verlies je allemaal...
ook al wil je dat niet, je zal ze toch verliezen,
daarover zullen we nooit kunnen kiezen.