Je weet niet hoe het is
Om te leven door muziek
Te bestaan in een wereld
Waar ik wil zijn
Maar niet uit kan komen
Een wereld van lichtende duisternis
Een wereld van klanken, die mij helpen te bestaan
Tot het donker mij omvat

En ik eenzaam ben

In mijn duistere kasteel
Met muren van euforie
En een slotgracht vol melodieën
Heb ik de loopbrug opgehaald

Opdat ik eenzaam sterven zal

Met lijnen, geschreven op mijn hart
Vol noten van passie, verdriet en utopie
Die ik nooit kennen zal...

*
Daar was hij
Jong en uniek
-
Centrum, van passie en muziek
ofschoon hij eenzaam was
deinde het leven met hem mee
en hij was gelukkig, schitterend als

Yttrium, geprezen door de zon
*