verlamd
Verlamd
Verlamd door pijn zit ik in
mijn stoel.
Het beeld, dat op mijn netvlies
brandt.
Is de pijn die ik voel.
Voor een volk, dat is verdreven
uit zijn land.
Het kind, dat geen tranen meer
heeft voor verdriet.
Oude mensen, die zich nergens
veilig wanen.
Het is de waanzin die je ziet.
Lamgeslagen zit ik daar en doop
mijn pen in tranen.
Verlamd door pijn zit ik in
mijn stoel.
Het beeld, dat op mijn netvlies
brandt.
Is de pijn die ik voel.
Voor een volk, dat is verdreven
uit zijn land.
Het kind, dat geen tranen meer
heeft voor verdriet.
Oude mensen, die zich nergens
veilig wanen.
Het is de waanzin die je ziet.
Lamgeslagen zit ik daar en doop
mijn pen in tranen.
Reacties op dit gedicht
| !!..J.uD-Y*: | Maandag, juli 31, 2006 17:12 |
| heel erg mooi geschreven. Vooral de zin : Het kind, dat geen tranen meer heeft voor verdriet. Raakte mij heel erg . doeidoei Juudtt |
|
| free: | Woensdag, maart 06, 2002 20:45 |
| ja vreselijk die tijd van veiligheid is iets van lang geleden...de wereld is dolgedraaid...aan ons.. er nog iets aan te doen droef en mooi geschreven Theo liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Theo Hakvoort | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||