het einde
daar stond ik op het station
te wachten op de trein van 12 uur
had niets bij me geen jas geen tas
alleen een briefje in me hand
is dit het einde?
minuten tikken voorbij
begin na te denken
is het goed ?
niet denken!!
zet me muziek een harder
voel het verdriet komen
tranen blijven hangen achter me ogen
het is tijd
maar ik durf het niet
loop weg
met lood in me schoenen
dan komen de vragen
waarom voel ik me zo alleen
waarom wordt ik niet begrepen
waarom heb ik tog zo veel verdriet
ik wil een alleen maar een schouder
om op uit te huilen
en luisterend oor
en niet een die zegt dat ik niet spoor
Reacties op dit gedicht
| Evy-Ke: | Zondag, maart 23, 2008 17:45 |
| Sterkte! xxx |
|
| miepke: | Zondag, maart 09, 2008 22:39 |
| er zijn er vele die zich zo voelen maar weinige die het durven verwoorden mooi en aagrijpend gedicht |
|
| gewoonuniek: | Dinsdag, januari 15, 2008 20:48 |
| Aangrijpend gedicht. Hopelijk komt je leven snel weer op het GOEDE spoor. Hou vol!! | |
| xNanoee: | Dinsdag, januari 15, 2008 19:59 |
| zet em op . het komt goed.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dangerous mind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||