Ademloos
Ademloos
Ademloos hoor ik buiten de storm
van onze welvaart woedend razen
wreed en zonder mededogen en
bestuurd door amorele dwazen.
Hier, waar haast de rust vermoord
de eenling niet langer wordt gehoord
de vogel ons nu voorgoed ontvlucht
en de vis steeds verder van ons vlucht.
Dit uitgeputte land, zowat ontdaan
van lucht en ruimte, waar het dier
zich heimelijk verbergen moet en
men elkaar steeds minder groet.
© sjoerd haxe
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: sjoerd haxe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 14 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||