Zo heb jij mij gemaakt
Helemaal opgekruld
Verschuilend in een hoekje
Altijd bevend
Steeds wenend
Zo heb jij mij gemaakt
Ik weet niet hoe het is
Om blij te zijn
Ben ik dan ooit
Echt vrolijk geweest
Nu moet ik steeds alles tellen
Heb schrik voor het onbekende
Kijk voortdurend om me heen
Kan nooit meer gewoon, genieten
Ik verlam wanner ik
Aan je denk
Bloedend van schrik
Hopend dat het ooit stopt
Zo heb jij mij gemaakt
Verschuilend in een hoekje
Altijd bevend
Steeds wenend
Zo heb jij mij gemaakt
Ik weet niet hoe het is
Om blij te zijn
Ben ik dan ooit
Echt vrolijk geweest
Nu moet ik steeds alles tellen
Heb schrik voor het onbekende
Kijk voortdurend om me heen
Kan nooit meer gewoon, genieten
Ik verlam wanner ik
Aan je denk
Bloedend van schrik
Hopend dat het ooit stopt
Zo heb jij mij gemaakt
Reacties op dit gedicht
| Just-me: | Dinsdag, januari 15, 2008 20:34 |
| begrijp hoe je je voelt :( de wondes zullen helen en de littekens zullen als een witte draad door je leven lope.. sterkte xxx |
|
| arie: | Dinsdag, januari 15, 2008 18:41 |
| Waarom zou je nog voortgaan op de weg die hij je opdrong? Waarom maak je het zelf niet mooier voor jezelf? Laat je dat toe?? Neem dus zelf het heft in handen... Leef jouw leven en laat hem nimmer meer toe.. liefs en sterkte, arie |
|
| DrieGeetjes: | Dinsdag, januari 15, 2008 18:07 |
Over dit gedicht
| Auteur: just stop | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||