Toen ik met nieuwjaar een paar liedjes uit mijn jeugd draaide, kreeg ik van mijn kinderen commentaar, vandaar dit gedicht.
Fossiel
Toen ik uit mijn ei kroop, kon ik het niet weten.
Ik behoor tot een ras dat heel lang is vergeten.
Ik stam naar men zegt uit de dino tijd.
En ben er de klanken van ‘t heden kwijt.
Speel ik mijn muziek wordt de jeugd keiziek
Pat Boone zingt middeleeuws romantiek
Ik spin nog mijn garen aan ’t spinnewiel.
Men noemt mij Roger het vergeten fossiel.
doetsi: | Donderdag, januari 17, 2008 11:27 |
Pat Boone heb ik stukgedraaid, jeugdsentiment optima forma! | |
lommert: | Donderdag, januari 17, 2008 11:24 |
ik moet glimmlachen...Pat Boone..ja nu voel ik het verleden in mijn botten..mmm...stevige groet van mij he;) woillem |
|
Quicksilver: | Woensdag, januari 16, 2008 16:26 |
Ik voel het met je mee.. Ik hou bijzonder van oude muziek..Let it twist and shout!! liefs van mij Dicky |
|
Oorlam: | Woensdag, januari 16, 2008 13:21 |
hahaah tip: bij deejayen altijd oud en nieuw door elkaar draaien zodat je iedereen besmet met jouw muziek |
|
Windwhisper: | Woensdag, januari 16, 2008 12:34 |
nou ik fossiel wel even met je mee, houd ook van Pat Boone hoor en van de muziek uit de jaren vijftig en zestig en zeventig en tachtig en negentig en van nu Met andere woorden we zijn levens-en muziekgenieters Lieve groet Cobie Kuzzzz |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 januari 2008 | ||
Thema's: |