Jij opende je armen.
Ik kwam tegen je aan,
en bleef er voor altijd in staan..
Mijn arme durfde ik niet uit te strekken
Ik was bang dat het ging lekken
Door zo te blijven staan,
met mijn handen langs mij zij hoopte dat ik het kon bedekken.
Maar jij zag vlekken..
Kon iemand mij maar wekken
Nee het was geen droom..
Jij duwde me weg.
Sloot je armen..
Draaide je rug en liep weg..
Ik schreeuwde nog je naam..
Maar jij wou mij niet meer zien bestaan.
Ik rende achter je aan..
Maar voor dat ik weer kon zien
was je al vergaan..
Ik keek naar de grond..
en zag druppels..
Niet doorzichtig maar rood van bloed!
En ik wist,, jij verliet mij voorgoed!
alleen, omdat ik niet diegene was die jij wou dat ik was!