Het gefluister van de zee

Het Is zaterdag, een dag waar in je je jezelf bloot geeft
Je komt achter de gedachten die bij anderen ook leeft
Het is een gedachten die je eigenlijk nooit kan delen
Om dat het het gevoel is wat leeft bij zo velen
De gedachten van een mens in een doolhof van emoties
Maar door de wereld zijn waarde meestal verliest

Laat je in gedachten eens leiden en ik breng je naar het strand
Ik geef je aan de zee hij reikt je de hand
Vertel hem wat er is hij erkend je gemis
Luister naar wat hij zeg en laat je leiden op zijn weg
Hij zal je brengen naar de bron van het leven
En wijsheid over jezelf geven
Hij zal je vormen net als het zand
En maakt je lichaam en geest tot e e n net als het strand

Kijk eens naar boven hoog in de lucht
En zie je gedachtes die je hebt ontvlucht
Het maakt niet uit want je ben alleen
Samen met de stilte om je heen
Kijk naar de sterren ieder met zijn verhaal
Het zijn er zoveel het lijkt zo massaal
Iedere ster is een probleem in het leven
Maar alleen de zee kan je de antwoorden geven

Wanneer je dreigt te verdrinken in het leven
Denk nog eens terug aan wat ik heb geschreven
Keer nog eens terug in je eigen gedachten
En denk aan de zee, hij zal op je wachten
Je weet nu dat er iets is die altijd naar je luister
Hoor de zee nog eens en zijn gefluister