Vol problemen..
rij ik door de harde wind..
mijn hand reikend..
smekend naar de lucht..
hopend dat de wind..
mijn problemen met zich..
mee zal voeren..
moedeloos laat ik mijn hand zakken..
mijn hoofd trekt de gedachtes..
steeds meer naar zich toe..
en houdt het met kracht vast..
Miljoenen vragende ogen..
voel ik steken in mijn rug..
maar praten wil ik niet..
mijn problemen..
zullen zich niet vanzelf oplossen..
ik weet het..
maar mijn vertrouwen..
is gevallen..
hard neergevallen in de realiteit.
Gedachtes spoelen..
door mijn hoofd heen..
schuldigheid wil ik verdrinken..
in mijn eigen tranen..
maar hij blijft drijven op het water..
wat steeds hoger oploopt..
met problemen die er in rondzwemmen..
wazige beelden..
maken me angstig voor wat de..
toekomst ooit zal brengen..
realiserend dat ik dingen zie..
die uitkomen..
maken mij verwarrend..
en ik wil niet weten..
hoe dit afloopt..
maar toch..
ik weet het.