ik staar uit het raam
en vraag me af hoe dit zo heeft kunnen gaan
ik staar naar de bomen
en voel iets over mijn wangen gaan, een eenzame traan
je weet dat ik dit nooit wilden
maar het moet
geef toe dat je me haat
en dat ik niks kan nou ja niks goed
ik maak je kapot
maar nu laat ik je vrij
je moet nu gaan
ik maak je niet vrolijk of blij

denk niet dat ik niet om je geef
het is juist dat ik mijn hele leven voor jou leef
ga voor 1 nieuw leven en streef
naar een leven die jij op jou manier beleeft

het word donker buiten
de lantaren paal geeft licht
niemand die me nu nog ziet zitten
niemand ziet de tranen om jou op mijn gezicht
ik mis je nu al
terwijl je dit nog niet gelezen hebt en nog niet weet wat ik denk
ik wil niet dat je denkt dat ik je niet mag
het is juist dat ik je een nieuw leven schenk
ik geef te veel om jou om dit te zeggen
als ik dit schrijf word alles maar moeilijker bij je te blijven
maar ik laat je los
daarom ben ik dit aan het schrijven

denk niet dat ik niet om je geef
het is juist dat ik mijn hele leven voor jou leef
ga voor 1 nieuw leven en streef
naar een leven die je op jou manier beleeft

lees nog even door
dan begrijp je me misschien
ik hoor je in mijn achterhoofd zeggen dit kun je niet maken
maar ik kan je niet meer zien
het is over
het is voorbij
ga nu ga snel
loop weg ik laat je, ik laat je nu totaal vrij

*voor iemand die het niet weet*