De koopkracht.
Ik word toch zo melancholiek.
De hele toestand maakt mij ziek.
Dat wordt ooit staken en betogen.
De arbeider gaat steeds achteruit.
Moet u het met wat minder leren.
Bedrijven moeten nog meer verdienen.
Om u later nog te kunnen dienen.
Om te kunnen concurreren.
Moeten zij automatiseren.
Want uw loonkost ligt te hoog.
Is hun eeuwige betoog.
Men spreekt van solidariteit.
Maar de rijken zijn die kwijt.
Zij willen steeds maar meer vergaren.
Maar jij loonslaaf moet besparen.
En de arbeider werk en zwijgt.
Tot hij er ooit genoeg van krijgt.
| hiljaa: | Zaterdag, januari 19, 2008 15:38 |
| zucht zo is het de rijken worden rijker en de armen armen gee meer tussenin knufliefs--hiljaa-- |
|
| Adelaar: | Zaterdag, januari 19, 2008 13:47 |
| Het is niet anders geweest, en zal zo blijven vrees ik. We laten ons plukken. Ik reken nog steeds om in guldens, kijk eens naar een litertje benzine, gekocht op de (goedkope) dollarmarkt. En we rijden er geen meter minder op. Warme groet, Ruud |
|
| tweety-ysje: | Zaterdag, januari 19, 2008 12:03 |
| inderdaat klopt helemaal maar dat zwijgen blijft niet duren hoor! :) | |
| Windwhisper: | Zaterdag, januari 19, 2008 10:56 |
| Ja zo gaat het immer, de rijken steeds rijker ten koste van de arbeider die alleen maar hard werken kan, en zwijgen moet om geen ontslag te krijgen Lieve groet Cobie Goede morgen Roger, hoe is het met je been? |
|
| Auteur: rovago | ||
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||