Ik heb de zon in je ogen zien zakken
De moed is je ontglipt
De heldere dagen worden donker
Het is af te lezen van je gezicht
De dagen worden korter
De benauwdheid speelt weer op
Je wordt zwakker met de dag
En op het ziek zijn zit geen stop
Langzaam gaat het verder
Je bent steeds minder mens
Het is je af te zien
Hier ligt ergens de grens
Als je dan gaat
En ons hier achterlaat
Is het fijn om te weten
Dat je in ons hart altijd bestaat
less - no more: | Maandag, februari 25, 2008 00:46 |
mooie goede troostende gedachte liefs Jan |
|
jetante: | Woensdag, januari 23, 2008 15:02 |
wauw, prachtig, ik word er stil van | |
Sanne =): | Dinsdag, januari 22, 2008 23:17 |
Kippenvel.. |
|
AnnelieFje: | Zondag, januari 20, 2008 21:34 |
je weet maar nooi waneer het zover is en tja als er dan meerdere mensen in je familie erg en ongeneeslijk ziek zijn..... komt het toch een keer op je pad | |
honingbijtje: | Zondag, januari 20, 2008 18:45 |
Het komt wel heel dichtbij Annelief, hoop toch echt dat het nog een poosje mag duren. Fijne gedachte dat de zieke in je hart voortleeft. liefs honingbijtje |
|
Windwhisper: | Zondag, januari 20, 2008 13:31 |
Ontroerend hoe de liefde hier uit spreekt lieve groet Cobie heel veel sterkte voor de zieke en ook voor jou lieve groet Cobie |
|
less - no more: | Zondag, januari 20, 2008 13:27 |
liefdevolle woorden, vanuit een warm en open hart. liefs, Jan |
|
Auteur: AnnelieFje | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2008 | ||
Thema's: |