het blijft knokken
jou daar zo steeds te zien liggen
nu moet je zelf hard aan het werk
geen ondersteuning meer van de machine
en je longen zijn niet sterk
je reageert, kijkt om je heen
ogen met een gelaten blik
knijpt in mijn hand, kunt nog niet praten
ik mijn tranen wegslik
broertje van Mars kan feiten noemen
maar Venus zus, totaal van slag
kan het allemaal niet plaatsen
voel weer die pijn, dat Rom daar lag
draag de wereld op mijn schouders
en ik ben zo vreselijk moe
maar de rust kan ik niet vinden
knop moet om, maar weet niet hoe
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zondag, januari 27, 2008 19:19 |
| Dikke warme knuffel kan ik jou maar geven, en een hoop kracht om toch nog door te gaan! With lots of Love, Kus |
|
| lommert: | Zondag, januari 27, 2008 13:47 |
| ik spreek je ook nog even lieve Roelie..elke dag kijk ik wel even bij je naam....er waren tijden dat we hartstochtelijk lachen deden met elkaar bij raadsels...en wie weet ...geeft het de tijd die het vraagt...komt het nog eens weer;)...liefs van mij kus willem |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Vrijdag, januari 25, 2008 18:41 |
| weer even een dikke knuffelkus van guppie |
|
| Mamsiemomo: | Donderdag, januari 24, 2008 22:07 |
| Ik denk aan je en voel met je mee.... Liefs, je dinnetje |
|
| jaliene: | Maandag, januari 21, 2008 21:04 |
| pff je dochter, en dan na zo''n lange tijd! dan lijken die paar weekjes hier niks. ik denk dat ik dan toch liever dat snelle heb. Wat vreselijk zeg! ik kan dus niet zeggen: ik weet precies hoe je je voelt, maar ik kan een stukje meeredeneren :) | |
| jaliene: | Maandag, januari 21, 2008 20:46 |
| machines, ziekte en machteloosheid. Ik kan er helemaal in komen. Heel veel sterkte :) | |
| ~~~eilahtan~~~: | Maandag, januari 21, 2008 19:55 |
| ik kom je even een knuffel brengen om je te laten weten dat ik aan je denk meid dikke kus liefs guppie |
|
| Cora (ZIJ): | Maandag, januari 21, 2008 15:33 |
| Ik heb het ook zo met je te doen lieve Roelie ... wou dat ik op mijn fiets kon springen en even naar je toe kon gaan ... ik ga niet vragen hoe het in het ziekenhuis was, ik geef je gewoon even een hele dikke knuffel... |
|
| Cora (ZIJ): | Maandag, januari 21, 2008 12:51 |
| Heb wat voor je geschreven ;) liefs, |
|
| Gert: | Maandag, januari 21, 2008 10:35 |
| Die knop gaat vanzelf weer om denk ik. Geef het even tijd. Liefs, Gert |
|
| lommert: | Maandag, januari 21, 2008 09:46 |
| wat een intens droef schrijven.... zo herkenbaar ook...heel veel sterkte en liefs van mij gewenst lieve Mums kus willem |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Maandag, januari 21, 2008 06:18 |
| lieverd dit is zo zwaar voor je ik denk dagelijks aan je ik sla even mijn armen om je heen en geef je een dikke knuffel liefs guppie |
|
| hiljaa: | Zondag, januari 20, 2008 21:51 |
| intens strkdroef neergeschreven knufliefs--hiljaa-- |
|
| erje: | Zondag, januari 20, 2008 19:39 |
| in die situatie is het altijd moeilijk een knop om te zetten je gedachten blijven dwalen van je dochter na je vader, o wat is dat moeilijk,hoop dat je de rust even kan vinden om tot jezelf te komen, en dat de Heer jou kracht geeft om dit alles aan te kunnen want de moeilijke periode moet nog volgen, mijn gedachten zijn dikwijls bij jou, liefs Ronny |
|
| roosjerood: | Zondag, januari 20, 2008 18:06 |
| zo stilmakend zijn je woorden heel veel sterkte |
|
| Ria -rimpeling-: | Zondag, januari 20, 2008 17:56 |
| Wat zwaar allemaal,kan je alleen via woorden wat steun en troost bieden,hou vol hoor! liefs Ria |
|
| Adelaar: | Zondag, januari 20, 2008 17:30 |
| Als ik ook maar een stukje zou kunnen helpen dragen... Warme ondersteunende knuffel. Liefs, Ruud |
|
| Jannie Hoogendam: | Zondag, januari 20, 2008 17:29 |
| Och, wat een strijd is het toch he, blijf overeind en denk ook een beetje aan jezelf lieverd.Je kunt niet alles op je schouders dragen Leef met jullie mee en wens je heel veel sterkte kuss Jannie |
|
| switi lobi: | Zondag, januari 20, 2008 17:12 |
| Och meis toch... kon ik maar een lichtknopje voor je omdraaien. Dikke, dikke kus! switi lobi |
|
| betty1: | Zondag, januari 20, 2008 16:53 |
| ik wou dat ik iets voor je kon doen... liefs betty |
|
| fortuna: | Zondag, januari 20, 2008 16:43 |
| sterke laatste strofe. En zo herkenbaar voelbaar. Stap voor stap, mums... Liefs en heel veel sterkte |
|
| remie: | Zondag, januari 20, 2008 16:01 |
| ach meisje sla ik de armen om je heen, stukje delen, eindje meelopen...kon ik maar even bij je zijn...sterkte...liefs remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: mums | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||