Zee
Een strand,
verlaten en schemerig
Boven op de duinen
Na een lange wandeling.
Even rusten van het zwemmen.
Een dag
Genoten van de harde wind,
Boven op de duinen
Uitkijken over zee.
De golven zo verward
niet weten waar ze heen moeten gaan .
Een moment,
Van bezinning,
In gedachten verzonken.
Een golf over mijn blote voeten
Naar boven,
naar de duinen.
Rusten na een fijne dag.
Een seconde,
Van de storm,
Neemt mijn gedachten mee
Over strand
over zee...
verwaaid,
En nooit meer wederkerend
verlaten en schemerig
Boven op de duinen
Na een lange wandeling.
Even rusten van het zwemmen.
Een dag
Genoten van de harde wind,
Boven op de duinen
Uitkijken over zee.
De golven zo verward
niet weten waar ze heen moeten gaan .
Een moment,
Van bezinning,
In gedachten verzonken.
Een golf over mijn blote voeten
Naar boven,
naar de duinen.
Rusten na een fijne dag.
Een seconde,
Van de storm,
Neemt mijn gedachten mee
Over strand
over zee...
verwaaid,
En nooit meer wederkerend
Reacties op dit gedicht
| Evi: | Donderdag, maart 07, 2002 20:41 |
| Prachtig, ik word er stil van, echt een topper! k*s en heel veel liefs Evi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: esther van den bosch | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||