Had je dat ooit gedacht?
Dat ik de ladder nog weer kon vinden?
Dat ik de treden nog weer op kom klimmen?
Ik niet.
Nooit gedacht ook niet.
Maar ik heb het voor elkaar.

Langzaam een voor een,
Tree voor trede.
Langzaam heel langzaam ga ik vooruit.
Had je niet gedacht he?
Ik ook niet.
Maar ik heb het voor elkaar.

Ik ben nu al bij de derde trede,
En ik kijk hoopvol omhoog..
Maar dan, dan zie ik dat ik nog wel 100 treden te gaan heb
En zakt de moed me in de schoenen.
Ik glij de treden weer omlaag.
Maar ik kruip weer omhoog.
Had je niet gedacht he?
Ik ook niet,
Maar ik heb het voor elkaar.

Ik ga steeds een treetje hoger, steeds een stap vooruit.
Ik ben nu al bij de vijftiende,
En heb nog een heel eind te gaan.
Bij de 20e trede zak ik weer een eind omlaag.
Val ik weer een eind in de put.
Maar na elke terug val sta ik weer op, en kruip omhoog.
Niet gedacht he? ik ook niet,
Maar ik heb het voor elkaar!!!!