kind in mij
ergens op de weg
liet ik je kleine handje los
ergens liet ik je achter
zonder jij wist
waar te gaan
alleen
zover liep ik weg
dat ik je niet meer
kon voelen, zien
hoorde ik niet meer
je zachte snikken
zag ik niet meer
je tranen
en je roep om hulp
want diep in mij
wist ik
wat je nodig had, je miste
en zocht het overal
lief kind in mij
en vond niet
en gaf niet
aan jou, om jou
om mij
nu
heb ik de cirkel
rondgelopen
en kom uit bij
jou
nooit meer
laat ik je alleen
lief kind
in mij
Reacties op dit gedicht
| nana: | Woensdag, januari 23, 2008 09:48 |
| hee wat mooi em herkenbaar, ik kwam daar gisteren ook op uit, kom je terug in balans ;) liefs nana |
|
| doetsi: | Dinsdag, januari 22, 2008 18:17 |
| Samen zul je een totaalbeeld gaan vormen en weer in balans komen...dit kind in jou, zo blij met eindelijk het gehoor. | |
| Free@Bird: | Dinsdag, januari 22, 2008 17:42 |
| Teder gedicht liefs, kerima |
|
| Fairouz: | Dinsdag, januari 22, 2008 17:10 |
| Ja,als je dat kind in jezelf in de steek laat ben je nooit meer heel ! Mooi hoor groeten Fairouz | |
Over dit gedicht
| Auteur: Phagos |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||