Mijn misstappen uit het verleden
Zijn mijn hindernissen voor het heden
Ze blijven mij lastig vallen
En mijn toekomstplannen verknallen

Gesprekken met mensen
OP het eerste gezicht zo interessant
Maar naar eerlijke antwoorden over mijn verleden
Zetten ze me gelijk aan de kant

Kan niet begrijpen dat mensen zo zijn
Eerst leuk met je pratend
dan oordelen, harde worden
Zo ontstaat die rare pijn

Want ik voel het als een afwijzing
Een terechtstelling op mijn leven
Terwijl ik zo mijn best doe
Iedereen die het verdient het beste van mij te geven

Ik geeft toe dat ik fouten heb gemaakt
Maar zijn fouten er niet om van te leren
Geef toe dat het anders had gemoeten
maar vind het fout als mensen mij daarom de rug toekeren

Want eerlijkheid staat bij mij voorop
Vertrouwen en liefde volgen daarna
En dan is het zo fucking klote
dat ik door me verleden
nog steeds alleen sta