Soms,
als ik even niet oplet,
komt het uit een hoekje gekropen..
Ik probeer het te ontwijken,
maar dan is het al naar binnen geslopen..
Het blijft daar rustig zitten,
zoals het bij iedereen wel eens doet.
Maar gaat ook snel weer weg,
dus voel ik mij weer goed.
maar met rust, laat het me niet..
Want soms,
denk ik terug aan die tijd,
die dan weer naar binnen schiet.
en probeer ik vlug dit gevoel te ontwijken.
Ik gooi de deur hard open,
probeer heel snel weg te lopen,
maar waar mijn lichaam ook gaat,
Het is al te laat,
red one: | Woensdag, januari 23, 2008 18:47 |
herkenbaar ja dat zeker,,, tip: probeer aan iets leuks te denken of ga wat leuks doen en vergeet zo wat er achter je aansleept als je dan eens omkijkt lijkt het opeens veel verder weg. :) Liefs red |
|
AnnelieFje: | Dinsdag, januari 22, 2008 23:11 |
Heel erg mooi verwoord, begrijp wat je bedoeld! liefs AnnelieFje |
|
Auteur: Sanne =) | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 22 januari 2008 | ||
Thema's: |