toen jij in mijn leven kwam verdween de regen
samen met jou kon ik weer overal tegen
we belde in het holst van de nacht als een van ons het moeilijk had
je steunde mij en ik jou in elke pad
je noemde mijn je beste vriendin die je had dat voelde goed
maar wat je nu doet
is niet eerlijk tegen over mij
met jou kon ik weer lachen was ik weer blij
maar sinds 2 maanden ongeveer
valt de regen weer met bakken neer
alles wat ik jou vertel weet die andere zo
je vertrouwen kan ik niet meer oh no
we konde samen lachen en huilen
jij was mijn kamer waar in ik kon schuilen
ik trok jou en jij mij uit de shit
maar vertel me nu is eerlijk hoe het zit
ben ik van mijn plek getrapt
jij bent degene die nu over mijn grapt
vertrouwen in de mensheid word voor mijn nu zwaar
maar je bent zo blijkbaar
ik weet nu al dat het moeilijk word voor mij
maar ag voor jou vast niet want jij
bent zo en laat mijn nu dus gewoon vallen
met jou kon ik uren praten en lekker ballen
maar nu het als maar moeilijker word laat je me achter in dit bos
en zegt sorry ik kan je niet helpen je bent de klos
je rent zomaar weg
zonder enige nuttig uitleg
ik zal sterk zijn
jij laat me achter met mijn pijn
maar als jij het zo wilt spelen
zal ik het accepteren mijn gevoelens wil ik niet eens meer met je delen