Mijn tranen branden in mijn ogen,
maar stromen ijskoud langs mijn wangen.
Niet eens wetend waarom.
Waarom deze liefde zo'n pijn doet.
Het is toch net als alle andere?
Maar deze keer is er meer onzekerheid,
minder hoop,
meer liefde.
Het is duidelijk zat,
maar er komt geen reactie.
Geen antwoord,
zelfs geen afwijzing..
laat toch wat merken,
al is het maar een nee,
een ijskoue nee,
die m'n ogen weer laat branden,
maar het liefdesvuur zal doven..