misschien moet ik stoch maar stoppe
Het lijkt zo onbelangrijk,
School, mijn enige vriendin, mijn ouders.
Het heeft toch allemaal geen zin.
Ik zei nog dat 2008 beter werd.
Dat ik ging werken, dat het ging lukken.
Nu twijfel ik toch hard.
Of het nog gaat lukken.
Of ik het eigenlijk nog wil.
Ik blijf toch altijd leven,
Leven met deze pijn.
Met die onzekerheid.
Of het nog wel zin heeft.
Of er nog wel een “happily ever after” komt.
Ik word er moe van,
Van al het praten.
Van het altijd moeten nooit eens mogen.
Het is mij leven!
Weet je nog.
Niet die van jullie.
Nee 2008 word nog steeds niet beter.
Kzou het heel graag willen,
Maar het kan gewoon niet.
Misschien wel onmogelijk.
Ik wor er moe van,
Zelfs uitgeput.
Dat ik zou hard probeer.
Maar ik krijg mijn leven niet op een rij.
Het blijft een wirwar.
En jullie helpen ook niet echt mee.
Huilen midden in de klas is niet echt een topper.
Maar nee, snappen jullie het nog steeds niet.
Is het dan niet opgevallen?
Dat ik stuk voor stukje leeggevreten word?
Dat ik hier helemaal niet meer wil zijn.
Dat ik liever daar ben?
Nee, ik wil ook een “happily ever after”
Maar het kan gewoon niet.
Dit is mijn lot.
En ik wil het niet.
Maar het moet.
Alleen misschien is mijn lot wel dat het nooit meer beter word.
Dan moet ik toch maar stoppen…..
Reacties op dit gedicht
| Sweet-Girl: | Zaterdag, mei 10, 2008 17:48 |
| Ook jouw leven zal er beter uit gaan zien, komt tijd komt raad ook voor jou zal de zon weer gaan schijnen misschien helpt het lezen van mijn gedicht een nieuw begin daar wel een beetje bij succes en je mag mij altijd een berichtje sturen ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt. | |
| De kleine Vos: | Donderdag, januari 24, 2008 17:58 |
| Stoppen met leven ja dat kan.Maar zoek naar de kleine lichtpuntjes in je leven.verwarm je zelf je hebt genoeg groeikracht. Liefs Sonja | |
| sunset: | Donderdag, januari 24, 2008 12:03 |
| Ondanks alles is en blijft het leven levenswaard. En dat weet ik uit ervaring. Maar de beslissing over leven en dood ligt in deze altijd bij jezelf. Liefs, sunset |
|
| Artifex: | Donderdag, januari 24, 2008 11:09 |
| Wat als er geen "daar" is? Maak van de dood niet iets moois, zolang je het niet kent. Hier ligt een toekomst op je te wachten. Een "en ze leefde nog lang en gelukkig" moet eerst zelf gemaakt worden. Jij bent de sleutel en met hulp kun je dat bereiken. Al lijkt die toekomst nog ver weg, stil meisje, nu kun je al beginnen die weg in te slaan. Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stil-meisje | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||