winterkerkhof
de nevel trekt zich - aarzelend slechts
van ’t eerste licht terug
dat zilverig door kronen
van oude eiken breekt
nog glinstert rijp geluidloos
ligt als een deken uit kristal
op takken, twijgen
van ‘t houten dak
de zon is door de starre vingers
van alle bomen nu gedrongen
en streelt verwarmend zacht
eeuwig rustende lijven
vers zijn de sporen
naar hen toe en van hen weg
en ook de rode rozen
op winterkoude graven.
sunset 24-01-2008
Reacties op dit gedicht
| Lily May Parker: | Donderdag, januari 31, 2008 08:21 |
| heel mooi geschreven dit lieve sunset...de sereen als een kerkhof kan zijn, innig is ook zijn verdriet. de derde strofe vind ik bijzonder mooi Liefs Lily May xxxxxxxxx |
|
| switi lobi: | Zaterdag, januari 26, 2008 18:57 |
| Een herkenbaar beeld voor mij, alleen zijn op Sascha''s begraafplaats meer kastanjebomen. Liefs.. |
|
| Marousia: | Donderdag, januari 24, 2008 20:36 |
| Prachtig beeldend neergezet. Liefs van Marousia | |
| Hilly N: | Donderdag, januari 24, 2008 20:33 |
| Zie het een beetje voor me Sunset. Zo mooi omschreven. Lieve groet, Hilly |
|
| xavion: | Donderdag, januari 24, 2008 20:10 |
| mooi | |
| Jan van Dord: | Donderdag, januari 24, 2008 19:18 |
| zo ervaar ik het vele malen, het is echt zo. Ik woon tegenover een kerkfof jan |
|
| lonely 1: | Donderdag, januari 24, 2008 18:34 |
| zo droef maar tegelijk zo mooi! liefs en knuffel, hilde |
|
| Angelina Lavender: | Donderdag, januari 24, 2008 18:15 |
| Als een foto dit beeld... mooi Angelina |
|
| Yellow: | Donderdag, januari 24, 2008 15:40 |
| Mooi en beeldend, bedankt voo je reactie, groetjes, Y. |
|
| Peter van Tiel: | Donderdag, januari 24, 2008 14:57 |
| Droevig mooi dit, evenals het weer vandaag. Ook droevig, maar dit weer heeft ergens toch ook z''n charme. Al was het maar voor de dichters, toch? Fijne regendag verder. Groetjes uit Tiel van, Peter. |
|
| erje: | Donderdag, januari 24, 2008 13:52 |
| mijn gedachten zijn door dit gedicht weer even bij mijn overleden vader groet Ronny |
|
| lommert: | Donderdag, januari 24, 2008 13:35 |
| het is een droef en grijs beeld wat je te lezen laat...maar subliem neergezet stevige groet willem |
|
| doetsi: | Donderdag, januari 24, 2008 11:52 |
| Rust zacht! tot we naast elkaar weer staan, zullen de eiken bij graven zo stil daar blijven staan. Mooi sunset, bedankt weer. |
|
| Laurens Windig: | Donderdag, januari 24, 2008 11:25 |
| Je haalt mij met de lurven er bij! |
|
| Artifex: | Donderdag, januari 24, 2008 11:16 |
| Mooi zacht in alle droefheid... Liefs, Artifex. |
|
| Quicksilver: | Donderdag, januari 24, 2008 10:44 |
| Mag ik dit tot mij toe trekken.. vandaag is het precies 2jaar geleden dat mijn lieve vader werd gecremeerd.. Liefs, sterkte Dicky |
|
| Gert: | Donderdag, januari 24, 2008 09:52 |
| Ik vond de titel al schitterend en dan de inhoud... Ik vind hem prachtig Sunset!:) Groeten, Gert |
|
| lydia quartier: | Donderdag, januari 24, 2008 08:38 |
| mooi beschreven. groetjes lydia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||