Je zou denken ik ben aan het smoeze
Je zou denken ik ben aan het smoezen
Nu ik zeg ik heb twee lieve poezen
Waarvoor ik mijn nieuwjaars brief hier op zeg
Met een traan en een lach als middenweg
Doch daar staan ze voor mij die twee snoezen
De kopjes samen in kleur en kroezen
Al liggen die voor jou nu nog halfweg
In mijner dichterlijke lijdensweg
Waar mijn tekst plots verdwijnt in hun hoezen
Uit dank voor honderd en een aalmoezen
Die ik kreeg in alle vreugde en pech
Uit liefde of uit vriendschap simpelweg
Tot ik mij lachend zit uit te roezen
Als zaten die bloezen vol tompoezen
Maar ja ik ben een domme oude eg
Die nu zijn briefje voor jullie neer leg
Nu ik zeg ik heb twee lieve poezen
Waarvoor ik mijn nieuwjaars brief hier op zeg
Met een traan en een lach als middenweg
Doch daar staan ze voor mij die twee snoezen
De kopjes samen in kleur en kroezen
Al liggen die voor jou nu nog halfweg
In mijner dichterlijke lijdensweg
Waar mijn tekst plots verdwijnt in hun hoezen
Uit dank voor honderd en een aalmoezen
Die ik kreeg in alle vreugde en pech
Uit liefde of uit vriendschap simpelweg
Tot ik mij lachend zit uit te roezen
Als zaten die bloezen vol tompoezen
Maar ja ik ben een domme oude eg
Die nu zijn briefje voor jullie neer leg
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||