Antwerpen stadje vol geluk.
Een kloppend
hart
bruist
tot in uitersten
van de menselijke
ziel
een stad
vol geluk
geborgen
in armen
van de mens
in de straat
zag men maar
hoe onzichtbare daden
harten
doen samensmelten
hoe verdraagzaamheid
leeft
in zij die
hunkeren naar dat beetje
geluk
kijk eens rond
zoek niet zo
vraag toch niet
het onmogelijke
het is er
in harten van ons
geluk leeft
hier al
in ons stadje vol geluk
Ik heb het gevoeld.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: My Life | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||