gevoel
De lichten gaan uit,
het vuur dooft langzaam uit.
Het wordt stil,
een moment, even zoals ik het wil.
Geen mens die me dit afneemt,
geen mens die weet hoe dit me inneemt.
Heel even donker
op zoek naar het wonder,
een moment van dromen,
maar ook van pure realiteit.
Straks wordt het weer licht,
het vuur wordt opnieuw aangewakkerd.
M’n bestaan heeft opnieuw een waarde
en schildert opnieuw een glimlach op m’n gelaat.
Laat de wereld maar doordraaien,
af en toe sta ik stil
en laat alles om mijn gevoel draaien.
het vuur dooft langzaam uit.
Het wordt stil,
een moment, even zoals ik het wil.
Geen mens die me dit afneemt,
geen mens die weet hoe dit me inneemt.
Heel even donker
op zoek naar het wonder,
een moment van dromen,
maar ook van pure realiteit.
Straks wordt het weer licht,
het vuur wordt opnieuw aangewakkerd.
M’n bestaan heeft opnieuw een waarde
en schildert opnieuw een glimlach op m’n gelaat.
Laat de wereld maar doordraaien,
af en toe sta ik stil
en laat alles om mijn gevoel draaien.
Reacties op dit gedicht
| tineke ebing: | Vrijdag, januari 25, 2008 19:48 |
| heel mooi, alleen nog maar je gevoel volgen, daar wordt je echt gelukkig van, groeten tineke ebing | |
| bijouken: | Vrijdag, januari 25, 2008 19:12 |
| Even genieten van "alles" en "niets" een droom, een illusie of realiteit, wat maakt het uit, zolang je maar geniet. Prachtig verwoord. Wens je een fijn weekend. Liefs, knuffel. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: VanRietje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 25 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||