Donkere nacht,groen tentzeil,
haar blik kruist de mijne,
hopeloos snijdend.
Ik schrik.
Ben bang,om haar te verliezen,
dan zie ik redding,
ik leid af,
gelukt!
Weg wapen, weg angst,weg alles,
alleen die hopeloze blik,
wil niet verdwijnen.
Gered, voor eventjes toch,
want zij blijft hopeloos gevangen,
in haar web van eigen leugens.
X Little L. x