bang..
Tranen in mijn ogen,
ze zijn daar al zo lang
ik voel ze diep van binnen
ik ben zo vreselijk bang
bang om te leven
ik durf niet meer te zijn
heb er geen in meer in
van binnen, zo'n pijn
ik heb er genoeg van
als het zo moet, dan maar niet
maar er is geen oplossing
dus dan maar verdriet
Reacties op dit gedicht
| Noet: | Vrijdag, maart 08, 2002 13:14 |
| hou moed, ben ook bang om te leven, om alles onder ogen te zien. Denk ook veel zou het niet gemakkelijker zijn gewoon uit het leven te stappen. Nee zeker nie en daar ben ik ook achtergekomen dankzij mijn vrienden en hun steun. Ben nog steeds bang, dus weet dat je niet alleen bent, er zijn zoveel mensen die je erdoor willen helpen | |
| naiky: | Donderdag, maart 07, 2002 21:36 |
| geef de moed nooit op je kan het heus wel |
|
| Xanthippe: | Donderdag, maart 07, 2002 21:19 |
| *stil* zit er ook mee... dat verdriet dat niet weggaat en dat allemaal om Dolor... Mis hem zo... kop op, we slaan er ons wel door (heb moeite om het zelf te doen en toch wil ik jou er nog doorhelpen...) Knuffel, Xanthippe |
|
| Kayleigh: | Donderdag, maart 07, 2002 21:11 |
| Praat alles lekker van je af, misschien is er dan toch een oplossing.... Liefs Kay.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Miracle | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||