Bezopen
ben zwaar bezopen en lig alleen op de bank
vergooi mijn leven met peuken en de drank
mijn haar staat nu wilder als ooit te voren
kan muziek door dofheid niet meer horen
sta op en wankel op mijn benen
begin te schreeuwen te zingen zo hard ik kan
we nemen nog één glas of misschien zelfs twee
het is zaterdagavond dus zing maar met me mee
een borreltje teveel geeft een heerlijk gevoel
we draaien en tollen je begrijpt vast wat ik bedoel
stoten onze tenen aan die stomme tafel daar
zie de klok draaien is het nu dan
toch al zo laat
we storten in door de drank en het verdriet
en ik weet en ik zing zo leuk is het leven
eigenlijk eerlijk gezegt
helemaal niet
vergooi mijn leven met peuken en de drank
mijn haar staat nu wilder als ooit te voren
kan muziek door dofheid niet meer horen
sta op en wankel op mijn benen
begin te schreeuwen te zingen zo hard ik kan
we nemen nog één glas of misschien zelfs twee
het is zaterdagavond dus zing maar met me mee
een borreltje teveel geeft een heerlijk gevoel
we draaien en tollen je begrijpt vast wat ik bedoel
stoten onze tenen aan die stomme tafel daar
zie de klok draaien is het nu dan
toch al zo laat
we storten in door de drank en het verdriet
en ik weet en ik zing zo leuk is het leven
eigenlijk eerlijk gezegt
helemaal niet
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, januari 26, 2008 22:37 |
| Pracht gevoel heb je hier neergezet, maar drank maakt meer kapot dan je lief is. Het is een werkelijke nadenker die hier te lezen staat. Liefs van Marousia | |
| lonely 1: | Zaterdag, januari 26, 2008 21:25 |
| eenzaamheid verdrijf je niet door je te bedrinken, de dag erna is alles dubbel erg en heb je nog een kater ook, wel mooi je gevoel neergeschreven, liefs en knuffel, hilde xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2008 | ||
| Thema's: | ||